идеален | прид.
Што се однесува на идеал, возвишен. Идеална љубов.
идеализам | м.
(филоз.) Учење според кое основа на сè што постои во светот е духот, идејата, а не материјата; материјализам.
идеализатор | м.
Тој што идеализира, што преувеличува нешто или некого.
идеализаторски | прид.
Што се однесува на идеализатор и идеализација. Идеализаторски став.
идеализација | ж.
Преувеличување на некого или нешто, возвишено претставување; идеализирање. Херојска идеализација. Идеализација на селото. Поетска идеализација на ликот.
идеализира | св. и несв.
Преувеличи, преувеличува, претстави, претставува некого или нешто возвишено, со идеални својства. Поетот ги идеализира ликовите.
идеалист | м.
(филоз.) Приврзаник на идеализмот.
идеалистички | прид.
Што се однесува на идеали
идеен | прид.
Што е поврзан со определена идеја; идеолошки. Идеен протагонист. Идејно воспитување. Идејни елементи на Народноослободителната борба.
идеја | ж.
Одраз на стварноста во нашата свест како производ на мислењето; претстава, поим за нешто.
