идејност | ж.

Својство на тоа што содржи идеја, што е проникнато со идеја.

иден | прид.

Што ќе биде, што доаѓа; што ќе се случи во иднината. Идниот месец. Ќе дојдам на идната средба. Тоа е идниот зет. За тоа ќе зборуваат идните поколенија.

идентитет | м.

Особини или својства по кои едно лице или предмет се изделува и се разликува од другите; еднаквост, истост. Се трага по идентитетот на непознатиот ограбувач. Со посебни постапки се утврдува идентитетот на лековите. Белези на националниот идентитет.

идентификација | ж.

Утврдување на идентитет, идентификување. Знак за идентификација е личното име. Се изврши идентификација на трупот.

идентификува | св. и несв.

а) Утврди, утврдува идентитет, еднаквост. Беше повикан да го идентификува убиецот. б) Изедначи, изедначува некого или нешто со некого или нешто. Поимот држава тој го идентификува со поимот нација.

идентифицира | св. и несв.

идентичен | прид.

Ист, еднаков. Идентичен опис. Идентична судбина. Идентични односи.

идење | ср.

Доаѓање; посета. При секое идење им носеше по нешто на децата. Зачестија неговите идења и девојката се радуваше. Расправијата не почна од едно идење.

идеограм | м.

Цртеж или слика што претставува поим, писмен знак во сликовното писмо. Кинески идеограм.

идеографија | ж.

Писмо што користи идеограми, сликовно писмо.