благодатен | прид.
Што дава, носи благодат, благотворен, корисен. Благодатна роса. Благодатен порој.
благодушен | прид.
Што е со блага, со добра душа, добродушен, милостив, благороден. Благодушен војник. Благодушна болничарка. Благодушен градител на цркви.
благодушие | ср.
Благодушност, добродушност.
Благоевград | м.
Град во Бугарија.
благозвучен | прид.
Што има благ звук, што звучи пријатно, милозвучен. Благозвучен збор. Благозвучна фраза.
благолик | прид.
Што има благ лик, пријатен израз на лицето. Благолик, сериозен човек. Благолики деца.
благонаклонет | прид.
Пријателски расположен, пресретлив, љубезен. Благонаклонет човек. Благонаклонет однос. Благонаклонета насмевка.
благопријатен | прид.
Што потпомага во нешто, корисен; што води до успех, поволен. Благопријатен ветер. Благопријатна зима. Благопријатна светлина. Благопријатно дејство. Благопријатен исход. Благопријатен знак. Благопријатна позиција.
благоразумен | прид.
Што добро обмислува, мудар, разумен. Благоразумен човек. Чесни и благоразумни занаетчии.
благороден | прид.
Што има високи морални својства, хуман, великодушен. Благороден пријател. Благородно момче. Благородни луѓе.
