буклија | ж.
Дрвен сад за вода или за вино со синџир за носење преку рамо или за товарање на добиток. Едно овчарче дојде на чешмата со голема буклија да наполни вода.
букне | св.
Пламне, наеднаш почне силно да гори. Пука камен, земја гори, / в пламен букнал селски плот.
буков | прид.
Што е од бука. Букова шума. Букова граѓа. Буков паркет.
буковец | м.
Вид зачин од истолчени суви пиперки, сол и зачини.
буковина | ж.
Буково дрво, градежен материјал од буково дрво. Од одајчето идеше киселикава миризба на сурова буковина.
буковка | ж.
Вид печурка што се јаде и се одгледува индустриски, во природата расте на паднати стебла, најчесто букови; Pleurotus ostreatus.
букоглав | прид.
Тврдоглав. Тој е букоглав.
букот | м.
Звук што се слуша при дејство проследено со силен звук, експлозија и сл. Уште беше темна ноќ кога кај Планина се зачу букот.
букоти | несв.
Оддава силен звук. Топовите цела ноќ букотеа.
букотница | ж.
Звук, силна бука, букотење. Зад ридиштата се слушаа букотници.
