бегач | м.

Тој што бега. Бегачот бега и се спасува.

бегинка | ж.

беглак | м.

беглербег | м.

Врховен заповедник, воен и граѓански старешина на некоја област или покраина во Турското Царство.

беглик | м.

Административна единица управувана од бег.

бегликчија | м.

Собирач на данок (во натура) во Турското Царство.

бегов | прид.

Што припаѓа на бег. Бегова стока. Беговите волови. Бегова куќа. Бегов син.

беговина | ж.

Бегова земја, бегов имот.

беговица | ж.

Бегова жена.

беговски | прид.

Што припаѓа на бег. Се шеташе низ беговскиот сарај. бегов.