бегол | прид.
Што е направен набрзина, без задржување и задлабочување, површен; краткотраен, моментален. Само со бегол поглед ги опфаќаше луѓето. Фрли бегол поглед на постарите жени во салонот.
бегство | ср.
Нагло напуштање на некое место, бегање обично за да се избегне некоја опасност или непријатност. Безглавото бегство на луѓето во мене роди невиден страв. Народните патила се често повод за бегство од родното место.
бегува | несв.
(истор.) Врши беговска власт.
бегум | прил.
Брзо, со трчање.
беда | ж.
Немање доволно средства за живот; сиромаштија. Животот станал неснослив, поради социјалната беда. Притиснати од бедата, многумина заминувале на печалба.
бедевија | ж.
Кобила од арапска раса.
бедем | м.
Висок, дебел ѕид, насип околу тврдина, град и др. Од височините на бедемот стражарите гледале што се случува во дворот. На бедемот од пристаништето бранови се разбиваат со зовриена пена.
беден | прид.
Тој што нема доволно средства за живот; сиромав. Уште како дете татко ти мораше да печали за да ја издржува својата бедна мајка. Имаше во него место и за бедната питачка. Беше родена во бедно семејство.
беди | несв.
Обвинува, клевети. Тој ги бедеше луѓето дека му украле нешто.
бедник | м.
Тој што е во немаштија, сиромав. Пред мене изигруваше милионер, а тој бил најобичен бедник.
