белне се | св.
Се појави нешто бело, се забелее. Се белна нешто низ густите гранки. Во темнината се белна нејзината шамија. Главата се белна на слабата виделина. Се белнаа два реда ситни заби.
белоборка | ж.
Бел бор; Pinus silvestris.
белобоска | ж.
Крава со бело виме.
белобрад | прид.
Што има бела, побелена брада. Белобрад старец. Белобради свештеници.
белобрадест | прид.
белобрадец | м.
Тој што е белобрад. Со децата одеше стар белобрадец.
беловина | ж.
Средишниот дел од дрвото, делот меѓу кората и срцевината.
беловица | ж.
Вид слива и цреша што е со белузлава боја на плодот; Prunus domestica.
белогазец | м.
Тој што е со бел газ, со бели бедра.
белогардеец | м.
Припадник на контрареволуционерната војска во Октомвриската револуција во Русија или на „белата гарда“ во Словенија за време на Народноослободителната борба.