бесвест | ж.

Состојба на тој што е бесвесен; бесвесност, несвесност. Беше паднал во бесвест. Го дави до бесвест. Пијан до бесвест.

беседа | ж.

Говор при свечен собир, посебно подготвена реч. Тој одржа беседа за улогата на поетот и поезијата. Поздравна беседа. Збирка на излагања и беседи.

беседи | несв.

Држи беседа, држи говор. Таму ги учеа како да беседат.

беседник | м.

Тој што држи беседа, говорник. Тој се пројави како активен полемичар и беседник за актуелните книжевни прашања. Беседникот одржа беседа за делото на уметникот.

беседништво | ср.

Говорничка особина, говорништво; проповедништво.

бесеже | ср.

Вакцина против туберкулоза според француската скратеница БСГ; Bacil Calmette-Guerin. Новороденчињата веднаш примаат бесеже.

бесен | прид.

Што е болен од беснило. Кога кучето ќе го прогласат за бесно, секој ќе најде камен да фрли по него. Бесен коњ. Бесен волчјак. Бесни пци.

беси | несв.

Врзува, закачува нешто да виси. Овчарите бесат ѕвонци на овенот, предводник на стадото. На плотот селанките ги бесат волнените килими да се ветреат.

бесилка | ж.

Дрвена направа на која е прицврстена ортома со јамка за извршување на смртна пресуда со бесење. Некои заробеници ги завршиле своите животи на бесилка. Му ги врзаа рацете и го однесоа на бесилка.

бесило | ср.