бескаматен | прид.
Што се дава без камата. Бескаматен кредит. Бескаматни заеми.
бескарактерен | прид.
Што е без карактер, што има лош карактер. Бескарактерен човек. Бескарактерно однесување.
бескласен | прид.
Што е без класи, што не е поделен на класи. Првобитно бескласно општество.
бескомпромисен | прид.
Што не е за компромис, непомирлив. Бескомпромисен став. Бескомпромисна борба. Бескомпромисен реалист. Бескомпромисни луѓе.
бесконечен | прид.
Што нема крај, бескраен. Бесконечен пат. Бесконечна оддалеченост. Бесконечни простори.
бескорисен | прид.
Од кој нема корист, што не придонесува, некорисен. Бескорисен труд. Немоќен е и бескорисен. На патот плачливи, бескорисни деца што постојано бараат некој да се грижи за нив. Алпинизмот му изгледаше како бескорисен напор.
бескраен | прид.
Што нема крај (за простор, време, големина). Бескраен лавиринт. Бескрајна морска ширина. Бескрајна ноќ. Бескрајно поле. Бескрајни височини.
бескрај | м.
Својство на тоа што е бескрајно, бескрајност; неизмерност. Бескрајот на просторот. Сите се стремеа кон бескрајот и вечноста. До бескрај се шири белината на снегот.
бескрвен | прид.
Што е без доволно крв, слабокрвен; блед. Старечка бескрвна рака. Бескрвни усни.
бескрилен | прид.
Што е без крила. Бескрилна мравка. Бескрилните вошки се со жолтеникава боја.