врз | предл.
Означува местоположба, наоѓање или движење озгора на или по површината на нешто. Врз двете ќебиња беше ставена и една јамболлија. Врз снегот се гледаа свежи траги од мечка. Паднал врз некој стог со сено и така се спасил. И лете врз кошулата носеше елек. Лазеа муви врз расечената лубеница.
врз | м.
врзалка | ж.
Врвка, лента што врзува, спојува, соединува или затегнува нешто. Ставил тенка, како влакно врзалка околу главата. Русата коса завршуваше со две перчиња со врзалки.
врзан | прид.
Што е ограничен, што е оневозможен слободно да дејствува. Човек врзан со окови. Врзано куче. Робје врзани. Врзан за работата.
врзанка | ж.
Врзоп. Една врзанка магдонос.
врзатка | ж.
Зграпчи една врзатка од фалшивите книжни пари.
врзач | м.
врзе | св.
Соедини, спои со јазол два краја на конец, јаже и сл. Ги врза врвците на чевлите.
врзивен | прид.
Што врзува, што поврзува. Врзивна материја. Врзивно ткиво.
врзма | ж.
Мрежа за пренос на слама, трева и сл. За вршење треба ортоми, врзми, јамки за коњите и други работи. Си ги наполни врзмите со трева.
