варира | несв.

Се менува, се јавува во различни облици, не останува ист.

варичела | ж.

Вид сипаница, овча сипаница.

варја | ж.

Железен или дрвен алат во облик на чекан со кој се чука, кова или набива; голем чекан. Тие немале варји во рацете, туку тупаници и скорни.

варлив | прид.

Варна | ж.

Приморски град во Бугарија.

варница | ж.

Место каде што се вади варов камен.

варов | прид.

варовен | прид.

варовит | прид.

Што содржи вар. Варовити почви.

варовник | м.

Варов камен. Нагоре од мостот, на стрмниот брег од сив варовник, од едната и од другата страна, се гледаат тркалести длапки.