варира | несв.
Се менува, се јавува во различни облици, не останува ист.
варичела | ж.
Вид сипаница, овча сипаница.
варја | ж.
Железен или дрвен алат во облик на чекан со кој се чука, кова или набива; голем чекан. Тие немале варји во рацете, туку тупаници и скорни.
варлив | прид.
Варна | ж.
Приморски град во Бугарија.
варница | ж.
Место каде што се вади варов камен.
варов | прид.
варовен | прид.
варовит | прид.
Што содржи вар. Варовити почви.
варовник | м.
Варов камен. Нагоре од мостот, на стрмниот брег од сив варовник, од едната и од другата страна, се гледаат тркалести длапки.