везе | несв.
Украсува со вез. Оваа наша девојка не сака ни да шие, ни да везе, ниту да плете.
везен | прид.
Украсен со вез. Везено шамиче. Везени чорапи.
везенка | ж.
Диња или пиперка со напречни рески, риги.
везилка | ж.
Жена што везе;
везило | ср.
везир | м.
Висок државен достоинственик во феудална Турција, носител на граѓанска и воена власт, министер. По краток престој во Солун тој беше поставен за везир на Босна.
везирица | ж.
Жена на везирот
везиров | прид.
Што му припаѓа на везир. Везирова волја и наредба.
везирство | ср.
Власт, звање, служба на везир.
везник | м.
Тоа што е заврзано за носење, обично на рамо, на грб. Тој отиде во нивната корија да донесе везник шума за стоката.
