верификатор | м.
Тој или тоа што врши верификација, што утврдува, што потврдува нешто. Практиката е крајниот верификатор на нашите концепции и ставови.
верификационен | прид.
Што се однесува на верификација, што врши верификација. Верификациона комисија.
верификација | ж.
Реалноста што ја нуди романот е подложна на верификација во стварноста.
верификува | св. и несв.
верифицира | св. и несв.
Испита, испитува, потврди, потврдува исправност. Посебна комисија ќе ги верифицира поднесените документи.
веришка | ж.
вермут | м.
Вид алкохолен пијалак, вино или ракија со пелин; пелинач.
верник | м.
Тој што проповеда некоја вера; тој што припаѓа на некоја верска организација. Верниците да го молеа господа да ги спаси од злото.
вернољубец | м.
Тој што љуби верно; верно момче, верен маж.
верност | ж.
Особина на тој што е верен.
