ветровен | прид.
ветровит | прид.
Што е изложен на ветар, во кој има ветар. Ветровита есен. Ветровито место. Ветровито време.
ветровка | ж.
Кусо, спортско палто од непропустлива ткаенина што штити од ветер.
ветроган | м.
Зелјесто растение со боцкави листови; Erungium campestre.
ветрогон | м.
Лекоумен, непромислен, непостојан човек. Се прочу дека и не биле студенти, туку ветрогони, крадци.
ветрогонест | прид.
Што се однесува како ветрогон, што има особини на ветрогон.
ветрогонец | м.
ветроказ | м.
Инструмент што го покажува правецот на дувањето на ветрот. На куќите можат да се направат убави ветрокази од ламарина.
ветромер | м.
Инструмент за мерење на брзината на ветрот.
ветромет | м.
Место изложено на силен ветар.
