ветрометен | прид.
Што се наоѓа, што е изложен на силен ветер.
ветроса | св.
Преплаши.
ветроштина | ж.
Зол дух, авет. Не верувам во ветроштиње, ни во добри или лоши самовили.
ветрум | прил.
ветрушка | ж.
(зоол.) Вид мал сокол кој умее да лебди во воздухот; Falco tinnunculus. На црницата долетаа две ветрушки.
ветувачка | ж.
ветувачки | прид.
Што ветува. Ветувачки погледи.
вечен | прид.
Што не престанува да трае, што нема поче–ток ни крај, бесконечен, бескраен. Вечна љубов. Вечна благодарност.
вечер | прил.
Што е во тек, што минала или што иде во текот на денот. Вечер ќе одиме в театар.
вечер | ж.
Времето од зајдисонце до полна темница, првите часови на ноќта. Во долгите зимски вечери седеа крај огништето и раскажуваа приказни.
