виола | ж.
Гудачки инструмен со четири жици, по големина и според тонскиот регистар помеѓу виолина и виолончело. Виолите даваат плачливо ехо.
виолетен | прид.
Што е со синоцрвена боја, со боја на темјанушка, Сонцето го открива виолетниот прелив на гушките од гулабите.
виолетов | прид.
Што е со боја на темјанушка, Слезот има нежни виолетови цветови. Виолетова боја.
виолина | ж.
Гудачки инструмент со четири жици, највисок според тонскиот регистар од сите гудачки инструменти. Концерт за виолина и оркестар. Ја земаше виолината и свиреше ориентална музика.
виолинист | м.
Свирач на виолина.
виолински | прид.
Што се однесува на виолина. Виолинско гудало. Виолинска футрола. Виолински оркестар.
виолист | м.
Свирач, уметник на виола.
виолончелист | м.
Свирач, уметник на виолончело.
виолончело | ср.
Гудачки инструмент со четири жици, по тонскиот регистар меѓу контрабас и виола;
виор | м.
Многу силен ветер. Високите буки зафатени од виорот се виткаат, крцкаат, допирајќи се со врвовите. Виорот на есенските луњи се слуша низ оџакот.
