високо- | претс.
Како прв дел од сложенки со значење: а) Што се издига високо (високоградба, висококатница); б) Што го има во голема мера, во голем степен тоа што е означено со вториот дел од сложениот збор (висококвалитетен, висококвалификуван, високообразован).
високоградба | ж.
Градење на висококатници, со повеќе катови.
висококатница | ж.
Зграда со многу катови.
висококвалитетен | прид.
Што е со висок, голем квалитет. Виното е со висококвалитетни својства.
висококвалификуван | прид.
Што има високи квалификации. Висококвалификувани кадри од црната металургија.
високонапонски | прид.
Што има висок напон. Високонапонска мрежа.
високообразовен | прид.
Што се однесува на високото образование. Високообразовен процес. Високообразовна институзија.
високопарен | прид.
Што е изразен со висок стил, тешко разбирлив, надуен, вообразен. Високопарен говор.
високопреосвештен | прид.
Титула што оди со звањето митрополит и архиепископ, што се однесува на лице со ваква титула.
високопреосвештенство | ср.
(со дополнение, Ваше, Негово) Титула на архиепископ и митрополит. Ваше високопреосвештенство.
