вклучително | прил.
Вклучувајќи; заедно со нешто во некаква целина.
вкове | св.
Со ковење втера, закове клинец и сл. во тврд предмет.
вкожурен | прид.
Што е во кожурец, што добил кожурец. Вкожурените ларви се претвораат во кокони или кукли.
вкожури се | св.
Добие кожурец.
вкопа | св.
Зарие, стави, намести нешто со долниот дел во земјата или во друга маса. Војниците ги вкопаа топовите.
вкоравен | прид.
Што фатил кора, обвивка. Вкоравена кал.
вкорави | св.
Направи да биде како кора. Мразот ги вкорави мокрите алишта.
вкоренет | прид.
Што има оформено корен. Вкоренетите растенија поднесуваат и пониски температури.
вкорени | св.
Цврсто всади, зацврсти нешто (во животот, во свеста, во однесувањето и сл.). Вкорени навик. Вкорени страв. Вкорени верување.
вкоренилиште | ср.
Место каде што се садат калемите за формирање на резници за винова лоза.
