владејач | м.
владение | ср.
Управување, користење на некое право. Во владение на... Нарушено владение.
владетел | м.
владар.
владика | м.
Висок православен духовник што е на чело на епархија, епископ. Дедо владика.
владиков | прид.
Што му припаѓа на владиката, што се однесува на владика.
владикува | несв.
Врши служба на владика.
владин | прид.
Што припаѓа, што е на располагање на владата, што потекнува од владата. Владина политика. Владина одлука. Владини фондови.
владичество | ср.
Служба и достоинство на владиката.
владичи | несв.
Поставува за владика, ракоположува за владика.
владичица | ж.
Владарка, жена на владар.
