валкалест | прид.

валкан | прид.

Што е нечист. Валкан чаршаф.

валканица | ж.

Нечистотија. Снегот ги покриваше валканиците по селскиот сокак.

валма | ж.

валмест | прид.

Што е вретенест. Телото ѝ беше цврсто и валместо.

валмо | м.

Вретено, оска, столб на воденично колце.

валмоса | св.

Исуче во форма на валмо. Валмосани мустаќи.

валовец | м.

валог | м.

Планинска долина што се ора. Во валогот работеа неколку селани.

Валонија | ж.

Област во Белгија, со франкофонско население.