гуга | несв.

За бебе – испушта глас „гу-гу“. Во третиот месец бебето почна да гуга.

гугалче | ср.

Бебе што гуга; Насмеј се, гугалче мамино!

гугне | св.

Испушти глас „гу-гу“.

гугука | несв.

гугут | м.

Гугање. Од дрвјата се слушаше гугут на гулаби.

гугути | несв.

гугутка | ж.

Птица слична на гулаб што живее и во населени места; Streptopelia risoria.