гегало | ср.
Човек што се гега; ганѕало.
гега се | несв.
Се ганѕа, се ниша при одење, шанта со нозете. Селанецот си одеше гегајќи се.
гејзир | м.
Извор на топла вода од кој на определено време блика вода во голем водоскок.
гејша | ж.
Традиционална јапонска забавувачка, танчарка, пејачка и музичарка којашто ги забавува гостите. Беше опкружен со прекрасни гејши.
гел | м.
Желатинска маса; желе. Гел од алое. Гел за коса.
гелендер | м.
Ограда на скали. Скалите беа дрвени, со бели гелендери.
гем | м.
Во тенисот – дел од сетот.
гемија | ж.
Лаѓа, брод. Беа како робови на гемија.
гемиџија | м.
(арх.) Лаѓар, бродар. Работеше како гемиџија.
ген | м.
Наследна единица којашто ги определува карактеристиките на потомците. Музиката им беше во гените.
