гегав | прид.
Што се гега. Гегава жена.
гегало | ср.
Човек што се гега; ганѕало.
гел | м.
Желатинска маса; желе. Гел од алое. Гел за коса.
гелендер | м.
Ограда на скали. Скалите беа дрвени, со бели гелендери.
гем | м.
Во тенисот – дел од сетот.
гемија | ж.
Лаѓа, брод. Беа како робови на гемија.
гемиџија | м.
(арх.) Лаѓар, бродар. Работеше како гемиџија.
ген | м.
Наследна единица којашто ги определува карактеристиките на потомците. Музиката им беше во гените.
генеалогија | ж.
Историја на едно семејство; родослов. Истражувајќи ја генеалогијата на своето семејство, дојде до интересни податоци.
генеза | ж.
Зачеток, настанување, потекло. Таму лежеше генезата на проблемот.
