герила | ж.
Мали борбени групи што најчесто дејствуваат од заседи во непристапни предели против, обично, надмоќниот непријател, а избегнуваат отворена борба. Ѝ припаѓаше на герилата.
герилец | м.
Припадник на герила.
Герман | м.
Планина во Македонија.
Герман | м.
Припадник на древна група племиња, од кои потекнува германската група индоевропски народи.
германизам | м.
Особеност на германскиот јазик; збор или јазична конструкција карактеристична за германскиот јазик, а преземена во друг јазик.
Германија | ж.
Држава во Европа.
германист | м.
Тој што се занимава со германистика.
германистика | ж.
Наука што се занимава со проучување на јазиците, книжевноста и историјата на германските народи.
геронтолог | м.
Човек што се занимава со геронтологија.
геронтологија | ж.
Дел од медицината што се занимава со процесот на стареење, со социолошките и со економските проблеми на старите луѓе.
