гнаси | несв.
Валка, прави нешто да биде нечисто, неубаво. Ја гнасеше цела куќа.
гнаслив | прид.
Што се гнаси од јадење и сл.; гадлив. Многу беше гнаслив, не ни проба од јадењето.
гнасло | м.
Човек што се гнаси од јадење и сл. Што и да му дадеш, каков гнасло е, пак нема да јаде.
гнасник | м.
Нечист, валкан човек. Во таа куќа сите беа гнасници.
гнасота | ж.
гнаса, гнасотија.
гнасотилак | м.
Нечисто, валкано, состојба на тоа што не е чисто.
гнасотија | ж.
гнасотник | м.
гнев | м.
Силна лутина, срдба, јарост. Беше исполнет со гнев поради неправдата.
гневен | прид.
Што е исполнет со гнев, што чувствува гнев кон некого; лут. Беше гневен на сите.
