газлец | м.

Долно лежиште на воденичко вретено. Газлецот на вретеното се скрши.

газло | м.

Маж со голем газ. Маж, а газло.

газне | св.

Стапне, згази малку. Го газна по ногата за да замолчи.

газоза | ж.

Вид газиран безалкохолен пијалак. Тој пак прошетува низ чаршија, се напива една газоза и продолжува.

газозаџија | м.

Продавач на газоза. Го чекаа газозаџијата да дојде.

газолин | м.

Вид лесен бензин.

гајба | ж.

Амбалажа за транспорт на храна, на пијалаци и др. На плантажните лозја грозјето се собира во дрвени или пластични гајби и потоа се товари.

гајда | ж.

Народен музички дувачки инструмент составен од мев (мешина), најчесто од коза, со три цевки за дување и за свирење. Во поубаво време секогаш можеа да се чујат изнадуени гајди.