гајдарка 2 | ж.
Мала плочка со која си играат децата. Децата градеа брод од гајдарки.
гајдаџија | м.
Свирач на гајда. Гајдаџиите го расположија народот.
гајдаџика | ж.
гајдаџија.
гајле | ср.
Грижа. Си има човекот гајле.
гајрет | м.
Помош, поддршка, услужност. Гајрет не му треба, само одмена и разговор.
гајтан | м.
Сплетена врвка што се шие како украс по рабовите на облеката; ширит. Жената носеше шајачен елек чии рабови беа опшиени со црвен гајтан.
гајтанлија | прид.
Опшиен со гајтан. Елек гајтанлија.
гајтанџија | м.
Изработувач на гајтани. Татко му го научи на занаетот и сега работи гајтанџија.
гајтанџилак | м.
Дејност на изработување гајтани. Тој цел живот се занимаваше со гајтанџилак.
гака | несв.
Испушта глас како гуска. Од раното утро гуските почнаа да гакаат.