гајдарка 2 | ж.

Мала плочка со која си играат децата. Децата градеа брод од гајдарки.

гајдаџија | м.

Свирач на гајда. Гајдаџиите го расположија народот.

гајдаџика | ж.

гајдаџија.

гајле | ср.

Грижа. Си има човекот гајле.

гајрет | м.

Помош, поддршка, услужност. Гајрет не му треба, само одмена и разговор.

гајтан | м.

Сплетена врвка што се шие како украс по рабовите на облеката; ширит. Жената носеше шајачен елек чии рабови беа опшиени со црвен гајтан.

гајтанлија | прид.

Опшиен со гајтан. Елек гајтанлија.

гајтанџија | м.

Изработувач на гајтани. Татко му го научи на занаетот и сега работи гајтанџија.

гајтанџилак | м.

Дејност на изработување гајтани. Тој цел живот се занимаваше со гајтанџилак.

гака | несв.

Испушта глас како гуска. Од раното утро гуските почнаа да гакаат.