грабливка | ж.
грабливец. Слугинката се покажа како грабливка.
грабне | св.
Одземе, земе нешто насилно, брзо. Скокна и ја грабна слушалката.
грав | м.
Едногодишно зрнесто растение со плодови во мешунки што се користат за исхрана.
гравер | м.
Занаетчија што гравира.
гравиден | прид.
(обично во женски род) Бремена. Гравидна жена.
гравидитет | м.
Бременост.
гравира | несв.
Врежува букви и цртежи во метал, во камен и др. На мазната плоча гравираше секакви фигури.
гравитација | ж.
Својство на меѓусебно привлекување на телата.
гравитира | несв.
(физ.) Од силата на гравитацијата е привлекуван кон некоја точка или тело.
граворика | ж.
