грозен | прид.
За живо суштество – што е грд, со непријатен изглед. Грозен човек. Грозна жена. Грозно куче.
грози | несв.
Прави нешто да биде грозно; грди, груби. Лузните му го грозеа лицето.
грозјар | м.
Човек што многу сака да јаде грозје. Од мал беше грозјар.
грозје | ср.
<BOTTANICS> Плод на виновата лоза; грозд. На пазарите имаше изобилство од црно и од бело грозје. Суво грозје.
грозјебрање | ср.
грозјенце | ср.
грознее | несв.
Станува грозен, огрдува, огрубува. Од злобата и лошотијата сè повеќе грознееше во лицето.
грозник | м.
Грд маж. Не можеше да се омажи за тој грозник.
грозница | ж.
Треска.
грозота | ж.
Грдост. Грозотата ја криеше со убава облека.
