грстум | прил.

Со полни раце, многу. Земаше пари грстум.

груб | прид.

Што е рапав, што не е мазен. Грубо платно.

груби | несв.

Станува грд;

грубијан | м.

Човек што се однесува грубо. Тој грубијан ми потврди дека го тепа својот слуга.

грубијанство | ср.

Однесување на грубијан.

грубичок | прид.

Што е груб во помала мера;

грубота | ж.

груботија | ж.

грува | несв.

Одделува зрна на пченка или на пченица со удирање по класјето. Цел ден груваше по пченките.

Грузија | ж.

Држава на Кавказ.