дамкав | прид.
Што е со дамки. Дамкав коњ. Дамчести деца
дамкичав | прид.
дамкоса | св.
Направи дамка на нешто, извалка. Си ја дамкосал кошулата.
дамкосан | прид.
Што има дамки. Дамкосано лице.
дамла | ж.
Срцев или мозочен удар, апоплексија. Го удри дамлата и падна мртов. Се здебели и ја стрефи дамла.
дамлоса се | св.
Се парализира, се фати; добие срцев удар. Стрико ми се дамлоса.
дамлосан | прид.
Што е парализиран, фатен (во дел од телото); што добил срцев удар. Лежи дамлосан.
дамна | прил.
дамнешен | прид.
дамнина | ж.
Одамнешно, далечно време. Луѓето од дамнина ги кроеле овошките.
