дотолку | прил.
За означување на определена количина: до толкава мера, толку многу. Не е дотолку безначајно како што се чини. Дотолку подобро за него. Дотолку ќе фатеше да лаже, што и ќе се засрамеше
дотолчи | св.
Заврши со толчењето, истолчи до крај. Го дотолчив месото.
доточи 1 | св.
Стави уште, дотури некаква пијачка. Доточи ми боза.
доточи 2 | св.
Заврши со острењето. Го доточив ножот.
доточка | ж.
Слаба ракија. Жолта доточка.
доточка се | св.
Дојде, пристигне некаде долго движејќи се еден по друг. Одвај се доточкаа до засолништето.
дотрае | св.
Истрае, трае до крај (обично негирано). Четниците не можеа да дотрајат и ги кренаа пушките.
дотраен | прид.
Што се наоѓа пред крајот на своето постоење или употребливост; стар, истрошен; Дотрајани штици. Дотраен мебел.
дотрапа | св.
Пристигне некаде со куси поскокливи чекори. Дотрапаа до дома.
дотрга 1 | св.
Довлече, довлечка некого или нешто. Од некаде дотрга еден товар жито.
