дрскост | ж.

дрслив | прид.

Што е плашлив, страшлив. Дрслив човек.

дрсло | м.

Тој што има дрскавица.

дрсне | св.

дрт | прид.

Што е стар, опаднат. Дрт слуга. Дрта жена. Дртав пес

дртало | ср.

Старо, изнемоштено лице. Доста зборуваш дртало ниедно.

дртее | св.

Старее. Сам и заборавен, тој полека дртееше.

дртина | ж.

Стара, изнемоштена жена.

дртла | ж.

Стара, дрта жена.

друг | прид.

Не овој, не посочениот, споменатиот, туку што се разликува од него. Дај ми друг нож, овој не сече. Ќе викнам друг мајстор. Некој друг го направил ова. Други години не било вака.