двоколка | ж.
Запрежна кола, кочија на две колца, на две тркала. Потерајте ја двоколката кон онаа рамнина.
двокомпонентен | прид.
Што е од две компоненти. Двокомпонентни образувања.
двокрак | прид.
Што има два крака. Двокраки скалила.
двократен | прид.
Што се врши на двапати, што е во два дела, Двократно работно време.
двокрилен | прид.
Што има две крила. Двокрилен авион.
дволик | прид.
Што има два лика, две лица.
дволичен | прид.
Што е лажлив, неискрен, лицемерен.
дволичи | несв.
Пројавува дволичност, лицемери. Дволичи со зборови.
дволичник | м.
Дволичен човек. Препреден, стар дволичник ги залажува сите.
двомисли | несв.
