двостепен | прид.
Што има два степена, две фази. Двостепено решавање на проблемот.
двостран | прид.
Што има две страни, што потекнува од две страни. Двострана согласност. Двострани договори.
двотактен | прид.
(муз.) Што се состои од два такта.
двотарифен | прид.
Што опфаќа две тарифи, што се однесува на две тарифи. Двотарифно броило.
двотомен | прид.
Што има два тома. Двотомен роман.
двотретински | прид.
Што содржи две третини од нешто. Двотретинско мнозинство.
двоумение | м.
Двоумење; се.
двоуми се | несв.
Се колеба меѓу две или повеќе решенија. Тој се колеба, се двоуми, не може лесно да се реши. Се двоумеше кој пат да го избере.
двоцевен | прид.
Што има два цевки. Двоцевна пушка.
двоцевка | ж.
Пушка со две цевки. Ја полнеше двоцевката со сачми. Бил убиен со двоцевка.
