емир | м.
Владетел во некои исламски земји.
емират | м.
Област, држава, регион под власт на емир.
емисар | м.
Лице што е испратено од некоја држава, партија и сл. кај некого (обично во друга земја) со посебна задача.
емисија | ж.
Испуштање, испраќање светлинска, звучна, електрична енергија, електромагнетски бранови и сл. Емисија на гама-зраците.
емисионен | прид.
Што е со намена да емитува. Емисиона банка.
емитира | св. и несв.
Изврши, извршува, исполни, исполнува емисија; емисија.
емитува | несв.
емиш | м.
емотивен | прид.
Чувствителен, подложен на емоции. Емотивна постапка. Емотивен човек.
емоција | ж.
Душевна состојба на радост, љубов, гнев, страв итн.; чувство. Таа не може да ги контролира сопствените емоции. Внесе многу емоција во работата.
