еозоик | м.
Период од развојот на Земјата карактеристичен по појавата на првите живи суштества.
Еолец | м.
Припадник на старогрчко племе.
еолит | м.
Најстариот период од камената епоха кога луѓето правеле примитивни орудија од камен.
еп | м.
Литературна творба во стихови во која се опеани нечии херојски дела или значајни историски настани
епарх | м.
Лице што управува со епархија, епископ.
епархија | ж.
Црковна област со која управува епископ, епарх.
епигон | м.
Приврзаник на научен, идеолошки или уметнички правец што се држи за идеите и методите на своите претходници и не покажува творечка оригиналност.
епигонство | ср.
Дејност, резултат од работата на епигон; имитација.
епиграм | м.
Кратка сатирична песна, обично со политичка или со поучна содржина.
епиграф | м.
Натпис на надгробен споменик, на некаква градба и сл. Епиграфите го откриваат нашето минато.
