ерозија | ж.

(геол.) Разорување, трошење на земјината кора под дејство на природни процеси. Во некои предели се забележани големи ерозии. Ерозија на почвата. Површинска ерозија.

еротика | ж.

(лит.) Љубовна поезија и литература во која се воспеваат сетилните страсти.

еротичен | прид.

ерудит | м.

Човек со широки знаења.

ерудитен | прид.

Учен, начитан, широкообразован. Ерудитен публицист. Ерудитен мајстор.

ерудитивен | прид.

Што се одликува со ерудиција. Ерудитивен прилог. Ерудитивна реторска беседа. Ерудитивен третман. Ерудитивен роман.

ерудиција | ж.

Широко, големо знаење од повеќе подрачја; ученост, начитаност, научност. Не е доволен само талент, потребна е и ерудиција. Теолошка ерудиција. Филолошка ерудиција.

еруптивен | прид.

Вулкански, што потекнува од ерупција. Еруптивен предел.

еруптира | несв.

За вулкан – исфрла, исфрли лава, гасови и сл.

ерупција | ж.

Силно, нагло исфрлање разни материи (лава, вулкански камења, нафта и сл.) од внатрешноста на Земјата. Вулканска ерупција. Ерупција на Етна. Силни ерупции во морето.