еснаф | м.

(истор.) Здружение на занаетчии од иста струка. Грнчарски еснаф. Самарџиски еснаф.

еснафин | м.

еснафлија | м.

Член на еснаф, занаетчија; Богат еснафлија. Градски еснафлии.

еснафство | ср.

Дејност на еснафите;

еснафштина | ж.

еспадрила | ж.

Лесна летна обувка, обично од платно, со ѓон од коноп. Црвени еспадрили.

еспап | м.

Предмети, стока за трговија.

есперантист | м.

Лице што знае есперанто.

есперанто | ср.

Вештачки меѓународен јазик.

естаблишмент | м.

Општествен слој (во: политичкиот, стопанскиот, културниот итн. живот) што ја има привилегијата да го определува начинот на однесување, дејствување и вреднување на разните општествени средини. Политички естаблишмент. Уметнички естаблишмент.