желадар | м.

Лице што собира желади. Во селото имаше многу желадари.

желание | ср.

желатин | м.

Смеса што се добива со варење на одредени делови од животинско потекло (коски, кожа и сл.) и којашто служи за лепење; чист туткал. Безбојниот туткал се нарекува желатин.

желатинест | прид.

Што содржи желатин, што е како желатин.

желба | ж.

Стремеж кон нешто, мечта, копнеж за некого или нешто. Тие имаа страсна желба за читање и за пеење. Ме обзема желба да те видам.

желбен | прид.

Што содржи, што чувствува некаква желба, потреба и сл.

желе | ср.

Овошен сок сварен со шеќер којшто се претвора во пивтија; вид бонбони. Желе од дуња.

желевце | ср.

Дем. од железо.

железар | м.

Лице што обработува железо. Железарите штрајкуваат во кругот на железарницата.

железарија | ж.

Предмети од железо. Дуќан со железарија.