житороден | прид.

Што дава многу жито, што раѓа жито. Житороден крај. Житородни полиња.

жица | ж.

Усукана нишка; конец. Конец од три жици.

жичен | прид.

Што е од жица. Жичена ограда.

жичница | ж.

Превозно средство со кабини или со отворени седишта што се влечат со жица. Жичницата од Тетово до Попова Шапка повторно е пуштена.

жишка | несв.

жишне | св.

жлеб 1 | м.

Долга тесна вдлабнатина на некој предмет во којашто влегува испапчениот дел од друг предмет. Жлебовите на фиоката не лежеа добро. Тркалото излезе од жлебот.

жлеб 2 | м.

Голема бочва за превоз на грозје, сливи и сл. Жлебовите беа полни со грозје.