злокоба | ж.
Навестување на зло, на нешто лошо, на несреќа.
злокобен | прид.
Што предвестува зло. Злокобно пророштво. Злокобна вест.
злокобник | м.
Тој што е злокобен.
злокуќен | прид.
Што се однесува на злокуќник и на злокуќница.
злокуќник | м.
Тој што е лош домаќин;
зломислен | прид.
Што има зли, лоши мисли. Зломислен човек.
зломисленик | м.
Тој што е зломислен.
злонамерен | прид.
Што има зла, лоша намера. Злонамерно писмо. Злонамерна постапка.
злонамерник | м.
Тој што е злонамерен. Злонамерник е секој што ќе рече нешто против него.
злопамтило | м.
Тој што не простува и не заборава зло и наоѓа начин да врати со иста мера. Не сум злопамтило, но овој пат ги надмина границите.
