злорад | прид.
злорадосен | прид.
Што се радува на туѓиот неуспех, на туѓата несреќа, што изразува радост поради тоа. Злорадосна сосетка. Злорадосна насмевка.
злост | ж.
злостен | прид.
злостор | м.
злосторен | прид.
злосторник | м.
Тој што прави злосторство, престапник. Кој на злосторникот му простува, злосторството го помага. Иако се прави чесен, тој е вистински злосторник.
злосторништво | ср.
злосторство | ср.
Најтежок престап, најтешко кривично дело (убиство, разбојништво, предавство, тероризам). Стигнаа навреме за да го спречат злосторството.
злотвор | м.
