злосторништво | ср.

злосторство | ср.

Најтежок престап, најтешко кривично дело (убиство, разбојништво, предавство, тероризам). Стигнаа навреме за да го спречат злосторството.

злотвор | м.

злотворен | прид.

злоупотреба | ж.

Противзаконска, неправилна употреба на нешто (на власт, функција, идеја, право, оружје итн.). Злоупотреба на власта. Злоупотреба на државни пари. Злоупотреба на довербата. Злоупотреба на работната сила.

злоупотреби | св.

Противзаконски, неправилно употреби нешто или некого. Ги злоупотребиле моите зборови надвор од контекстот. Тој го злоупотреби општиот хаос за своите нечесни цели. Осомничениот призна дека злоупотребил тројца малолетници.

злочин | м.

злочинец | м.

змев | м.

змеј | м.

Огромно чудовиште од приказните со една или повеќе глави, со крила и опашка, кое најчесто се храни со луѓе; аждер, ала. Секоја година змејот јадел по една убавица од царството. Храбриот јунак го победи троглавиот змеј.