задими | св.

Пушти дим некаде. Оџакот задими.

задира (се) | несв.

задирка | ж.

задирлив | прид.

Што сака да се задира; Задирливи деца.

задишан | прид.

Што дише тешко и забрзано од умор, од возбуда и сл. Влезе внатре сиот црвен и задишан. Седеа во сеното малку задишени

задише | св.

Почне да дише слободно, без тешкотија. Малку по малку се ослободив и задишав со отворени гради. Тој ја распетла кошулата и задиши длабоко.

задлаби | св.

Почне да длаби; длаби Мајсторот задлаби со длетото по површината на дрвото.

задлабочен | прид.

Што е внесен, вникнат во нешто. Задлабочено внимание. Нè посматраше со задлабочен израз на лицето.

задлабочи | св.

задлаби_2

задник | м.

Долниот заден дел од телото на човекот; заден дел од животно; газ. Тој падна на задник наземи. Скокна како нешто да го боцнало во задникот. Го удираше магарето по задникот.