задрипетле | м.

Тој што задева, гиба некого. Децата ме завикаа задрипетле.

задрнка | св.

Почне да дрнка на некој жичен инструмент. Тој задрнка на гитарата.

задроби | св.

Почне да дроби нешто. Задроби од лебот во чинијата со млеко.

задрогаз | м.

Тој што сака често да се задева, да се шегува со друг.

задруга | ж.

(истор.) Семејна заедница, фамилија со поголем број членови, поврзани со блиско крвно сродство, кои водат заедничко домаќинство и имаат заеднички имот. Во минатото, луѓето живееле во големи задруги.

задругар | м.

Член на задруга. Сите селани станаа задругри.

задругари се | св.

задругарски | прид.

Што се однесува на задруга и на задругар. Задругарски однос. Задругарска работа.

задругарство | ср.

Постоење на задруги. Тие беа против задругарството.

задругарува | св.

Почне да другарува;