залуд | прил.

залуден | прид.

Што е без полза, без резулатат; бескорисен, безуспешен. Залуден напор. Залудна работа. Залудна надеж.

залудено | прил.

Во голем, луд занес, претерано занесено. Ме гледаше залудено.

залуди | св.

Направи некого да биде како луд, претерано занесен по некого или по нешто. Таа го залуди со своето однесување. Добивката на лотарија го залуди од среќа.

залудо | прил.

Залудо трошиш пари.

залудува | св.

Почне да лудува. Детето залудува по мене.

залула | св.

Почне да лула некого или нешто; заниша. Морето го залула коработ. Таа го залула детето.

залулее (се) | св.

залупи | св.

Почне да лупи нешто. Таа залупи од сварениот компир.

залупка | ж.

Дрвен сад со поклопка за носење храна на нива. Од торбата извади еден сомун и залупка со пиперки.