испобеси | св.
Обеси повеќемина. Ги испобесија сите што ги фатија.
испобрка 1 | св.
Измеша нешто во голема мера. Ги испобркавме патиштата и се изгубивме во шумата.
испобрка 2 | св.
Избрка повеќемина. Дождот ги испобрка летувалците од плажата.
испобудали | св.
Придонесе некој да побудали во голема мера. Ме испобудалија сите овие сплетки.
исповади | св.
Извади од нешто многу предмети. Исповади од фиоката сè што му дојде до рака, но не го најде писмото.
исповала | св.
Извала многу предмети. Ги исповала набрзина колачите во ореви.
исповед | ж.
Покајување за гревовите што ги признава верникот пред свештеник. По исповедта почувствува олеснување.
исповеда | св.
За духовно лице ‒ ислуша нечија исповед и даде простување на гревот. Дојде попот и го исповеда.
исповедалница | ж.
Мала просторија во црква каде што се одржува исповед.
исповедание | ср.
