истргува | св.
Направи некаква трговија. Добро истргувавме неделава.
истреби | св.
Заврши со требење, со чистење на нешто. Го истреби оризот.
истребувач | м.
Тој што истребува, уништувач. Луѓето се истребувачи на некои животински видови.
истребувачка | ж.
истребувачки | прид.
Што има карактер на истребување. Истребувачка војна.
истрезни | св.
Доведе некого во трезна состојба. По два часа успеаја да го истрезнат.
истрел | м.
Испукување на муницијата од огнено оружје. Со истрели во воздухот им даде сигнал.
истрела | св.
Испука, заврши со стрелање. Четата истрела почесен плотун.
истренира | св.
истресе | св.
Со тресење исчисти од прав. Го истресе килимот.
