излачи 2 | св.
Изделува, одвојува. Овчарот ги излачи молзниците од другите овци.
излее | св.
Истури течност од сад и сл., направи да претекува. Тој излеа едно шише бензин на суровите дрва и ги запали. Жената ја излеа валканата вода од кофата.
излежи | св.
Помине долго време лежејќи болен, до оздравување; лежи 2. Ја излежи болеста без да офне. Не ги излежа сите години затвор на кои беше осуден, го пуштија.
излез | м.
Место каде што може да се излезе, предвидено за излегување; влез. Патниците излегоа на задниот излез. Затворениците избегале низ таен излез. На излезот од селото имаше една трошна куќарка.
излезе | св.
Се појави надвор однекаде, напушти некое место, некоја средина. Од сниската куќичка излезе средовечна жена. Густ чад излезе од подрумот. Излезе на порта.
излезен | прид.
Што се однесува на излез. Излезна точка. Излезно решение.
излекува | св.
Поврати заболен човек или животно со лечење во здрава состојба, отстрани болест. Старата го излекува момчето од кашлицата со чај од тегавец. Ветеринарите ги излекуваа кравите од шап.
излекуван | прид.
Што се излекувал од некоја болест. Излекуваните од оваа заразна болест стекнуваат траен имунитет.
излепи | св.
Залепи нешто целосно, залепи сè до последното. Момчето ги излепи тапетите во дневната. Децата излепија сликички на вратата од фрижидерот.
излесни | св.
Направи да се чувствува лесен; олесни.
