изразлета | св.
Направи да лета сè што во тој момент може да се најде во воздух. Ветерот ги изразлета хартиите што беа на масата.
изразувач | м.
Лице што изразува нешто, некоја идеја, стремеж, желба, настојување и сл.
израмни | св.
Направи да биде рамно (нешто), без нерамнини, отстрани нерамнини на нешто; рамни. Жените ги изметоа дворовите, а мажите ги израмнија раскопаните сокаци со казми и копачи. Градежното претпријатие со булдожер го израмни теренот.
израни 1 | св.
Нанесе повеќе рани. Војниците го израниле човекот на повеќе места со нож.
израни 2 | св.
Изгледа, прехрани некого; исхрани. Со мака ги израни децата.
израсеница | ж.
Вода во која се израсило нешто, паднале раски.
израси | св.
Направи нешто да биде со раски, загади некаква течност. Ја израси матеницата бидејќи ја остави непокриена.
израсипе | св.
Расипе нешто сосема, расипе повеќе предмети, расипе сè што можело да се расипе. Мајсторот ги израсипа сите апарати наместо да ги поправи.
израскаже | св.
Раскаже многу нешта наеднаш, во еден здив. Таа израскажа некои чудни приказни за непознатиот.
израскине | св.
Раскине сè што може да се раскине. Рибарите ги израскинале мрежите вадејќи ги набрзина. Ветерот ги израскина облаците над градот.
