илјадамина | бр.

Група од илјада лица од машки пол или во мешан состав.

илјадапати | прил.

Илјада пати; премногу пати. Ваков живот е полош, илјадапати полош! Илјадапати ти викнав, ама ти не ме слушна.

илјадарка | ж.

Банкнота од илјада парични единици. Да ми ја превртиш сета немаштија, нема да собереш една илјадарка.

илјаден | бр. прид.

Што е по кој знае кој пат, што е во голем број. Виновен ли сум? ‒ за илјаден пат се прашува тој. Напразно тие се вслушуваа во полугласното пеење на некој црквен тропар што отец Симеон го пееше можеби за илјаден пат во својот живот.

илјадит | бр. прид.

илјадници | прил.

Со илјади; во многу голем број. Толку го сакам што постојано го прегрнувам и го бакнувам илјадници пати.

илјаџија | м.

илје | ср.

Измама со инаетење, т. е. непризнавање дека нешто погрешно се сторило, тврдејќи дека така е исправно. Не сакам илје, ми е страв да не ми тргне на лошо работата.

им | зам.

Куса форма за индиректен предмет од личната заменка тие, они. Им реков.

има | несв.

а) Поседува нешто во материјална смисла, е сопственик на нешто. Имаме голема куќа. Тој има многу пари. б) (разг.) Е имашлив, богат. Тој што има не знае што е сиромаштија.